Monday, April 1, 2024

رکتوم (راست روده) چیست و در کجای بدن قرار دارد؟

 رکتوم چیست

رکتوم بخشی از دستگاه گوارش تحتانی و ادامه کولون سیگموئید است که به مقعد متصل می‌شود. این لوله عضلانی حدود 5 اینچ طول دارد و به عنوان محل ذخیره موقت مدفوع عمل می‌کند. زمانی که دیواره‌های راست روده به دلیل پر شدن مواد زائد منبسط می‌شوند، گیرنده‌های عصبی واقع در دیواره‌های رکتوم میل به دفع مدفوع را تحریک می‌کنند و فرآیند اجابت مزاج اتفاق می‌افتد.

عضلات اسفنکتر داخلی و خارجی مقعد، از نشت مدفوع (یعنی بی اختیاری) جلوگیری می‌کند. با متورم شدن رکتوم، اسفنکترها شل می‌شوند و محتویات رکتوم خارج می‌شوند. عمل دفع از طریق انقباضات ماهیچه‌های راست روده انجام می‌شود.

نقش رکتوم چیست و کجاست؟

رکتوم بین کولون و کانال مقعد قرار دارد. راست روده که در ناحیه لگن بالای کف لگن قرار دارد، منحنی ساکروم (استخوان مثلثی شکل در انتهای ستون فقرات شما) را دنبال می‌کند و توسط بافت همبند به ساکروم متصل می‌شود.در واقع رکتوم مسئول ذخیره مدفوع و سپس حرکت آن به سمت مقعد برای خارج شدن از بدن است. راست روده شما نقش مهمی در مدیریت روند دفع مدفوع ایفا می‌کند و به شما کمک می‌کند تا کنترل حرکات روده خود را حفظ کنید.

در نتیجه، اگر مشکلی در رکتوم (راست روده) شما وجود داشته باشد، ممکن است روده توانایی خود را برای عملکرد طبیعی از دست بدهد. در برخی موارد، این می‌تواند منجر به نشت مدفوع شود که به عنوان بی اختیاری مدفوع شناخته می‌شود. درک نحوه عملکرد روده و یادگیری نکاتی در مورد چگونگی مراقبت از آن می‌تواند به شما کمک کند تا سلامت روده و رکتوم خود را حفظ کنید.

فرق رکتوم و مقعد چیست؟

مقعد در انتهایی ترین بخش روده بزرگ و بعد از رکتوم قرار دارد و مدفوع از طریق آن از بدن خارج می‌شود. در واقع راست روده یا رکتوم محل ذخیره و نگهداری مدفوع قبل از خروج آن از طریق مقعد است. 

مشکلات و بیماری‌های رکتوم

مشکلات و بیماری‌های رکتوم معمولا شایع است. در حالی که صحبت در مورد علائم مرتبط با مشکلات رکتوم ممکن است ناراحت کننده باشد، انجام این کار می‌تواند به شما کمک کند مراقبت‌های مورد نیاز خود را دریافت کنید.

هموروئید

هنگامی که فشار بیش از حد روی وریدهای اطراف مقعد وجود دارد، بواسیر می‌تواند در قسمت پایین رکتوم شما ایجاد شود. فشار می‌تواند از موقعیت‌های مختلف، از جمله زور زدن در حین اجابت مزاج یا نشستن طولانی مدت روی توالت، ناشی شود.

دو نوع هموروئید وجود دارد: هموروئید خارجی و داخلی. این بواسیر داخلی است که رکتوم شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و در پوشش مقعد و پایین رکتوم ایجاد می‌شود و می‌تواند باعث مدفوع خونی شوند. (بواسیر خارجی در خارج از مقعد رخ می‌دهد)

پولیپ‌ها

پولیپ‌های رکتوم زائده‌هایی هستند که می‌توانند روی پوشش راست روده شما ایجاد شوند. آنها همچنین می‌توانند روی پوشش روده بزرگ شما رشد کنند. پولیپ‌ها معمولا بدون علائم هستند، اما در صورت بروز علائم ممکن است مدفوع خونی یا تغییر در عادات روده را تجربه کنید. بیشتر اوقات پولیپ‌ها سرطانی نیستند، اما از آنجایی که ممکن است در نهایت به سرطان تبدیل شوند، بهتر است آن‌ها را در طول کولونوسکوپی برداشت، روشی که در آن یک لوله انعطاف‌پذیر با دوربین روی رکتوم شما قرار می‌گیرد.

بی اختیاری مدفوع

گاهی اوقات بی اختیاری روده نامیده می‌شود و این وضعیت باعث می‌شود که شما نتوانید حرکات روده خود را کنترل کنید. برای مثال، ممکن است بعد از اینکه میل به اجابت مزاج داشتید، نتوانید به موقع به توالت بروید.

اگرچه این عارضه می‌تواند افراد را در هر سنی را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر میان افراد مسن و زنان رخ می‌دهد. دلایل متعددی وجود دارد که چرا ممکن است فردی بی اختیاری مدفوع را تجربه کند، از جمله اختلالات کف لگن یا اعصاب آسیب دیده در راست روده یا مقعد. یبوست و اسهال نیز می‌تواند باعث بی اختیاری مدفوع شود.

بیماری التهابی روده

دو نوع بیماری التهابی روده (IBD) وجود دارد: بیماری کرون و کولیت اولسراتیو. هر دو بیماری با ایجاد التهاب در طول دستگاه گوارش مشخص می‌شوند. در بیماری کرون، التهاب می‌تواند در هر نقطه‌ای از دستگاه گوارش باشد، از دهان تا مقعد، که شامل راست روده می‌شود. در کولیت اولسراتیو، التهاب فقط روده بزرگ یا رکتوم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

IBD می‌تواند علائمی مانند درد شکم، مدفوع خونی و خستگی ایجاد کند. اگر التهاب ادامه یابد، دستگاه گوارش می‌تواند از بین برود.

Monday, March 18, 2024

کرایو زگیل تناسلی؛عکس و فیلم فریز زگیل + هزینه



کرایوتراپی زگیل تناسلی یک روش رایج برای حذف زائده‌های زگیل است که با انجماد و ذوب سلول‌های هدف، زائده‌ها را از بین می‌برد. اگر زائده‌های زگیل تناسلی در مردان و زنان بعد از مدتی خود به خود یا بعد از مصرف دارو از بین نرفت، کرایو زگیل تناسلی یک گزینه مناسب برای درمان قطعی این عارضه است. البته روش کرایو برای درمان زگیل‌های سایر نواحی بدن هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مراحل کرایوتراپی و فیلم فریز زگیل تناسلی

در ادامه نحوه انجام کرایو را مرحله به مرحله شرح می‌دهیم:


    پزشک در ابتدا سلول‌های مرده روی زائده‌های زگیل را با چاقو یا تیغ جراحی می‌تراشد تا بافت اصلی زگیل تناسلی و سلول‌های آلوده به ویروس اچ پی وی، مستقیما در معرض نیتروژن (ازت مایع) قرار گیرند.

    گاهی پزشک از بیمار می‌خواهد که یک روز قبل از انجام کرایو زگیل تناسلی، با استفاده از پماد‌ها یا ژل‌های مخصوص این لایه برداری را انجام دهد.در قدم دوم، پزشک با استفاده از پنبه یا اسپری تفنگی مخصوص، به مدت 10 تا 20 ثانیه نیتروژن مایع را روی زائده‌ها زگیل تناسلی قرار می‌دهد تا بافت زگیل‌ها تخریب شوند.از بین رفتن زگیل تناسلی بعد از عمل کرایو حدودا یک هفته زمان می‌برد. ایجاد تاول و زخم یک روز بعد از کرایوتراپی در موضع تحت درمان طبیعی است. این عارضه معمولا بعد از حداکثر یک هفته همراه با زگیل تناسلی بطور کامل از بین می‌رود.

    با توجه به اندازه و تعداد زائده‌های زگیل تناسلی، ممکن است برای حذف کامل زائده‌ها نیاز به انجام بیش از یک جلسه کرایوتراپی (کرایوسرجری) باشد.طبق گفته سایت www.ncbi.nlm.nih.gov بهتر است بیشتر از دو یا سه هفته بین جلسات کرایوتراپی فاصله نباشد تا احتمال عود مجدد زائده‌ها کاهش یابد.

    طول درمان کرایوتراپی زگیل تناسلی، در هر فرد می‌تواند متفاوت باشد. در حالی که برخی از بیماران ممکن است با یک جلسه کرایو درمان شوند، برخی دیگر ممکن است به هفته‌ها (6 تا 10 هفته) درمان نیاز داشته باشند و در برخی افراد ممکن است درمان حتی ماه‌ها طول بکشد. پیش بینی تعداد جلساتی که ممکن است نیاز داشته باشید (طول درمان) بسیار دشوار است.

    سایر عواملی که در میزان اثربخشی کرایوتراپی (فریز کردن) تاثیرگذارند به شرح زیر است:اندازه زائده‌ها
    محل دقیق ایجاد زگیل‌ها (داخل واژن، مجرای ادرار، دهانه رحم، بیرون و داخل مقعد و غیره)
    تعداد زائده‌ها و مدت زمانی که از ابتلا به این بیماری می‌گذرد.
    تجربه پزشک معالج



    1. پزشک در ابتدا سلول‌های مرده روی زائده‌های زگیل را با چاقو یا تیغ جراحی می‌تراشد تا بافت اصلی زگیل تناسلی و سلول‌های آلوده به ویروس اچ پی وی، مستقیما در معرض نیتروژن (ازت مایع) قرار گیرند.

    گاهی پزشک از بیمار می‌خواهد که یک روز قبل از انجام کرایو زگیل تناسلی، با استفاده از پماد‌ها یا ژل‌های مخصوص این لایه برداری را انجام دهد.

    1. در قدم دوم، پزشک با استفاده از پنبه یا اسپری تفنگی مخصوص، به مدت 10 تا 20 ثانیه نیتروژن مایع را روی زائده‌ها زگیل تناسلی قرار می‌دهد تا بافت زگیل‌ها تخریب شوند.
    1. از بین رفتن زگیل تناسلی بعد از عمل کرایو حدودا یک هفته زمان می‌برد. ایجاد تاول و زخم یک روز بعد از کرایوتراپی در موضع تحت درمان طبیعی است. این عارضه معمولا بعد از حداکثر یک هفته همراه با زگیل تناسلی بطور کامل از بین می‌رود.
    با توجه به اندازه و تعداد زائده‌های زگیل تناسلی، ممکن است برای حذف کامل زائده‌ها نیاز به انجام بیش از یک جلسه کرایوتراپی (کرایوسرجری) باشد.

    رابطه بعد از فریز زگیل تناسلی چگونه است؟

    نظرات مختلفی درباره رابطه جنسی بعد از فریز زگیل تناسلی وجود دارد که بصورت موردی آنها را عنوان می‌کنیم:

    • رابطه جنسی فقط بعد از اتمام مراحل درمان امکانپذیر است
    • تا زمان خوب شدن تاول و زخم حاصل از کرایو باید از رابطه جنسی پرهیز کنید (حدودا یک تا سه هفته)
    • اگر هنوز هم در ناحیه تحت درمان احساس درد و ناراحتی دارید نباید رابطه برقرار کنید
    • با توجه به اینکه ویروس اچ پی وی پس از اتمام مراحل درمان هم در بدن وجود دارد، برای کاهش خطر انتقال ویروس به شریک جنسی‌تان بهتر است از کاندوم استفاده کنید (البته با کاندوم هم خطر انتقال ویروس وجود دارد)

    Tuesday, December 19, 2023

    آیا مشاهده جوش در ناحیه تناسلی طبیعی است؟





    جوش‌ها وقتی روی صورت یا پشت شما ظاهر می‌شوند چیزهای کوچک آزاردهنده ای هستند، اما وقتی روی واژن یا داخل فرج شما ظاهر شوند، می‌توانند سطح جدیدی از نگرانی را ایجاد کنند. آیا این برجستگی‌ها می توانند یک بیماری مقاربتی باشند یا فقط 
    جوش‌های تناسلی یا موهای زیر پوستی هست

    علت جوش در واژن چیست؟

    نگاهی به واژن انداختی و چیزی را که به نظر می‌رسد یک جوش است، دیدی. اما آیا این واقعا یک جوش است یا ممکن است چیز دیگری پشت آن برآمدگی جوش مانند در ناحیه تناسلی شما باشد؟

    قبل از اینکه وحشت کنید، مهم است که اصول اولیه را بدانید. جوش‌ها و تبخال تناسلی که اغلب توسط ویروسی به نام HSV-2 ایجاد می‌شود، می‌توانند با ویژگی‌های مشابهی همراه باشند. هر دو ممکن است به صورت یک برآمدگی کوچک و دردناک پر از مایع روی پوست شما ظاهر شوند.

    جوش یا آکنه واقعی ناشی از تجمع کثیفی یا روغنی است که منافذ شما را مسدود می‌کند و این در مورد جوش‌های واژن نیز صادق است. جوش‌های تناسلی معمولا با چرک سفید پر شده و قرمز یا صورتی به نظر می‌رسند و ممکن است در لمس درد داشته باشند.

    تبخال تناسلی معمولاً شبیه برجستگی‌ها یا تاول‌های قرمز یا سفید است که پر از مایع رقیق و شفاف است. این ویروس معمولاً به صورت زخم‌های قرمز و دردناک نیز ظاهر می‌شود.

    جوش‌ تناسلی سر سفید در زنان و مردان (آکنه)

    جوش‌ تناسلی سر سفید (آکنه) زمانی ایجاد می‌شود که منافذ پوست مسدود شده است و این می‌تواند ناشی از تغییرات هورمونی باشد. همچنین می تواند توسط عوامل خارجی ایجاد شود. جوش‌های تناسلی زمانی ایجاد می‌شوند که کثیفی، عرق یا باکتری‌ها در داخل منافذ جمع شده و باعث التهاب می‌شوند.




    بهداشت ضعیف (حتی عوض نکردن لباس‌های عرق کرده بعد از تمرین) می‌تواند خطر ایجاد جوش تناسلی را افزایش دهد.

    جوش‌های تناسلی مانند جوش‌های نواحی دیگر بدن هستند. آن‌ها برآمدگی های کوچک و قرمز رنگ هستند که اغلب یک نقطه سفید در نوک آن‌ها وجود دارد. برخی از جوش‌های تناسلی ممکن است پر از چرک یا متورم و دردناک باشند.

    چگونه تفاوت جوش و تبخال تناسلی را تشخیص دهیم؟

    این احتمال وجود دارد آنچه که به نظر می‌رسد جوش است، در واقع شیوع تبخال تناسلی باشد. ویروس تبخال می‌تواند سال‌ها پس از قرار گرفتن در معرض آن در بدن شما خاموش بماند و شما هاه‌ها یا سال‌ها پس از ابتلا به ویروس، علائم آن را مشاهده کنید.

    اگر لکه‌های کوچکی از برجستگی‌ها یا زخم‌های سفید یا قرمز دارید، لازم است بررسی کنید و ببینید آیا علائم زیر را هم تجربه می‌کنید:زائده‌های دردناک
    تب
    سردرد
    درد پا
    غدد لنفاوی که متورم هستند
    ترشحات واژن


    ترکیبی از "جوش های تناسلی" و تعدادی از این علائم ممکن است نشان دهنده این باشد که باید به پزشک خود مراجعه کنید و از نظر تبخال تناسلی معاینه شوید.

    ضایعاتی که از تبخال تناسلی دریافت می‌کنید معمولاً نرم تر از یک جوش "معمولی" هستند. گاهی اوقات بیشتر شبیه تاول هستند تا جوش. متأسفانه، آنها معمولاً دردناک نیز هستند.

    تبخال تناسلی بسیار شایع بوده و به راحتی قابل درمان است. پس از شروع درمان، بسیاری از مردم متوجه می‌شوند که به ندرت شیوع بیماری را تجربه می‌کنند (بعضی از آنها فقط یک بار شیوع را تجربه می کنند!). هرچه زودتر تشخیص دهید که HSV دلیل مشکل جوش شماست یا خیر، زودتر می‌توانید به زندگی عادی خود بازگردید.
    آزمایش تبخال تناسلی

    اگر مشکوک هستید که جوش‌های شما در واقع تبخال هستند، نیازی به ترس نیست. انجام آزمایش به شما امکان می‌دهد برای درمان هر بیماری اقدام کنید و به زندگی عادی برگردید.

    رابطه جنسی یک عمل نرمال است و شما می‌خواهید مطمئن شوید که در صورت داشتن آن، خود و شریک زندگی‌تان را سالم نگه می‌دارید. تبخال می‌تواند به راحتی بین شرکای جنسی گسترش یابد، مگر اینکه به طور فعال درمان شود. حتی اگر شما یا شریک زندگیتان علائم ظاهری ندارید، باز هم تبخال می‌تواند گسترش یابد.

    آزمایش سواب باز در یک شیوع فعال تنها راه برای تأیید تبخال تناسلی است. باید حتما هنگام معاینه از پزشک خود درخواست کنید که آزمایش تبخال برای شما انجام دهد. سپس پزشک شما می‌تواند از آزمایش ضایعه کشت ویروسی تبخال برای جمع‌آوری نمونه پوست در طول شیوع استفاده کند (توجه: این آزمایش باید در صورت شیوع بیماری تناسلی انجام شود). این تست هر آنچه را که باید بدانید را به شما می گوید.

    بسته به دفعات شیوع بیماری، یعنی اینکه بدن شما چگونه به ویروس پاسخ می‌دهد، به یک برنامه درمانی «سرکوب کننده» یا «اپیزودیک» نیاز دارید.

    درمان تبخال تناسلی

    هنوز درمان قطعی برای ویروس تبخال تناسلی در دسترس نیست، اما برای درمان هرپس تناسلی معمولا از دو روش استفاده می‌شود:

    1- با مصرف داروهای ضد ویروسی خوراکی در زمان ظهور تبخال های تناسلی بر روی پوست می‌توان دوره بیماری را کاهش داد و به بهبود سریع زخم‌ها و ضایعات پوستی کمک کرد. در بار اول ابتلا به تبخال‌های تناسلی مصرف داروها باید برای 7 تا 10 روز ادامه یابد و اگر تبخال‌ها عود مجدد داشتند مصرف داروها باید تا 5 روز ادامه داشته باشد.

    2- درمان طولانی مدت نگهدارنده برای افرادی تجویز می شود که به طور مکرر با عود تبخال های تناسلی خود مواجه می شوند. این افراد می توانند از 3 ماه الی 1 سال از این داروها به طور مرتب و روزانه استفاده کنند.




    Friday, December 15, 2023

    کیست مویی با دارو و در خانه درمان می‌شود؟



    سینوس پیلونیدال یک ناهنجاری پوستی است که می‌تواند در نزدیکی دنبالچه، در بالای باسن رخ دهد. معمولاً یک تونل یا یک فرورفتگی کیسه مانند در منطقه ایجاد می‌کند. سینوس پیلونیدال به عنوان کیست مویی نیز شناخته می‌شود و معمولاً نگران کننده نیست، مگر اینکه عفونی شود.

    اگر مشکوک به کیست مویی هستید، باید با پزشک خود صحبت کنید و آن را بررسی کنید. فقط یک پزشک قادر به تشخیص و درمان این بیماری خواهد بود.

    درمان‌های خانگی برای سینوس پیلونیدال

    این عارضه را نمی‌توان با استفاده از داروهای شیمیایی و خانگی درمان نمود، بلکه درمان کیست مویی با لیزر و جراحی کیست مویی امکان پذیر است. اما استفاده از داروهای طبیعی و خانگی بی تاثیر نبوده و می‌تواند در کاهش علائم ناشی از این بیماری از جمله درد و عفونت موثر باشد.


    حمام سیتز
    اگرچه حمام سیتز معمولاً برای فیستول توصیه می شود، اما ممکن است برای مبتلایان به سینوس پیلونیدال نیز کمی تسکین دهد. در یک وان کم عمق، آب گرم اضافه کنید و منطقه را برای چند دقیقه خیس کنید. اگر باعث تسکین درد شد، این روش را چند بار در روز تکرار کنید
     
    رفع موهای زائد
    از آنجایی که تصور می شود موهای رشد کرده نقش عمده ای در ایجاد عفونت در سینوس پیلونیدال دارند، می توانید با برداشتن موها از این ناحیه، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید. لیزر موهای زائد و همچنین روش های سنتی مانند اصلاح و کرم های رفع موهای زائد ممکن است خطر شما را کاهش دهد. پس از اصلاح، حتماً آن ناحیه را کاملاً تمیز کنید زیرا موهای شل نیز می‌توانند پوست را کوبیده و باعث ایجاد کیست شوند.

    کمپرس گرم
    استفاده از کمپرس مرطوب گرم می تواند ناحیه را گرم کرده و تسکین موقتی ملایمی را ایجاد کند. یک کمپرس گرم همچنین ممکن است به چرک اجازه خروج از سینوس را بدهد که می تواند درد و خارش مرتبط با این بیماری را کاهش دهد. از یک کیسه آب گرم یا پارچه مرطوب گرم شده استفاده کنید تا به آرامی آن را برای چند دقیقه روی منطقه قرار دهید. در صورت نیاز فرآیند را تکرار کنید.

    بهداشت
    اطمینان حاصل کنید که ناحیه بین باسن شما همیشه تمیز و خشک است. هنگام تمیز کردن آن ناحیه با ملایمت رفتار کنید و همیشه با یک حوله خشک به خود ضربه بزنید. رطوبت ممکن است خطر رشد باکتری را افزایش دهد، بنابراین رعایت بهداشت مناسب ضروری است.


    لباس
    از لباس های تنگ خودداری کنید زیرا ممکن است باعث جمع شدن رطوبت و عرق بین باسن شما شود. اگر سابقه سینوس پیلونیدال دارید یا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستید، باید گزینه‌های پوشاک فقط نخی را در نظر بگیرید.

    مدیریت وزن
    افزایش وزن با خطر بیشتری برای ایجاد کیست پیلونیدال همراه است، شما می توانید با کاهش وزن خود از این امر جلوگیری کنید. اگر از قبل BMI (شاخص توده بدنی) سالمی دارید، ممکن است این گزینه برای شما نباشد. با این حال، اگر اضافه وزن یا چاق هستید، با پزشک خود در مورد یک برنامه کاهش وزن سالم صحبت کنید.


    ورزش کنید
    ورزش های ساده و سبک مانند پیاده روی منظم ممکن است به شما این امکان را بدهد که با مشکل نشستن ساعت ها در محل کار خود مقابله کنید. نشستن طولانی مدت با خطر بالای سینوس پیلونیدال مرتبط است. هر گونه فعالیت بدنی سریع، کوتاه و آسان که می توانید در طول روز برای چند دقیقه انجام دهید، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.


    Monday, November 27, 2023

    دلایل عود مجدد یا بازگشت فیستول و عوارض بعد از عمل


    عود فیستول یکی از عوارض شایع بعد از جراحی است. حتی با وجود استفاده از روش درست درمان با توجه به مسیر فیستول و تخصص جراح، باز هم خطر بازگشت بیماری پس از مداخله جراحی وجود دارد. بر اساس تجربیات اگر یک جراحی ناموفق با عود مجدد فیستول داشته‌اید، احتمال بازگشت بیماری بعد از جراحی دوم حدودا سه برابر افزایش می‌یابد.

    بنابراین ارزیابی دقیق بیمار برای شناسایی علت عود توسط پزشک شروع می‌شود و سپس با شناسایی آناتومی و نوع بیماری، برنامه‌ریزی برای انتخاب بهترین روش جراحی فیستول انجام می‌شود.

    جراحی فیستول بسته به نوع بیماری و بعد از بررسی محل ایجاد آن می‌تواند شامل روش‌های مختلفی مانند عمل لیزر فیستول، فیستولوتومی، ستون، فلپ آدوانسمنت، پلاگین بیولوژیکی، LIFT و VAAFT شود. اغلب این روش‌ها در بیمارستان انجام می‌شود و ممکن است به یک روز بستری نیاز داشته باشد. همچنین چندین روز استراحت پس از عمل می‌تواند در تسریع درمان موثر باشد.

    شایع‌ترین عوارض جراحی فیستول چیست؟

    عوارض جراحی فیستول شامل عوارض کوتاه مدت و بلند مدت است. عوارض کوتاه مدت بعد از عمل جراحی ظاهر می‌شوند و معمولاً در طی مدت کوتاهی نیز از بین می‌روند این عوارض عبارتند از :احتباس ادراری
    خونریزی شدید یا تخلیه از محل جراحی
    تشکیل لخته خون
    احتباس مدفوع
    درد
    عفونت

    دسته‌ای دیگر از عوارض عمل فیستول ممکن است برای مدت زمان بیشتری بماند و یا هرگز رفع نشود، این عوارض عبارتند از:تنگی مقعد
    عود مجدد بیماری
    بی اختیاری روده

    عوارض بلند مدت: بر اثر وارد آمدن آسیب به عضله اسفنکتر ایجاد می‌شود، این عضله مسئولیت باز و بسته نمودن مقعد و کنترل خروج مدفوع و گاز روده را بر عهده دارد. در صورتی که مسیر فیستول از این عضله و یا اطراف آن عبور کند، حین انجام عمل جراحی امکان آسیب به این عضله و در نتیجه بی اختیاری و تنگی مقعد وجود دارد، به خصوص اگر حین عمل قسمتی از عضله قطع شود. البته امکان بروز عوارض جراحی فیستول در زنان و بیماران مبتلا به کرون بیشتر از سایرین است.

    درمان فیستول با لیزر تنها راهی است که علاوه بر اینکه عارضه فیستول را بطور قطعی درمان می‌کند، هیچگونه عوارضی به دنبال ندارد و بصورت سرپایی و در کمتر از یک ساعت انجام می‌شود.

    تعیین وقت لیزر فیستول

    برای تعیین وقت لیزر فیستول میتوانید از طریق شماره زیر با کلینیک پایتخت تماس بگیرید.

    021-88870896

    علائم بازگشت فیستول بعد از عمل

    شناسایی علائم زیر برای تشخیص به موقع عود فیستول، می‌تواند به شما کمک کند تا فورا به دکتر معالجتان مراجعه کنید:

    ترشحات چرکی: این یکی از رایج‌ترین نشانه‌های عود فیستول است. اگر متوجه شدید بعد از مدتی در محل جراحی فیستول ترشحات چرکی وجود دارد، احتمال بازگشت بیماری زیاد است. همچنین احساس خیس شدن و خارش در ناحیه مقعد خواهید داشت.

    تورم موضعی: فیستول‌ مقعدی عود کننده می‌تواند باعث تورم دردناک در موضع درمان شود. هنگامی که آن را لمس می‌کنید، احساس تورم در مقعد خواهید داشت.

    خونریزی حین اجابت مزاج: همچنین عود بیماری بعد از جراحی می‌تواند باعث خونریزی در حین اجابت مزاج شود. وقتی نگاه می‌کنید، متوجه وجود خون در مدفوع یا روی دستمال توالت می‌شوید.

    چرا فیستول عود می‌کند؟

    درمان فیستول بخصوص اگر پیچیده باشد، کار آسانی نیست و در موارد بسیاری احتمال بازگشت بیماری خصوصا بعد از جراحی وجود دارد. اما برخی از عوامل احتمال عود مجدد فیستول را افزایش می‎‌دهند:بیماری‌های التهابی روده مثل کرون و کولیت
    درمان ناقص و ترمیم نشدن کامل فیستول می‌تواند باعث تداوم عفونت و تشکیل فیستول جدید شود.
    بهداشت ضعیف می‌تواند خطر عود فیستول را افزایش دهد.
    بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت یا HIV/AIDS می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کنند و بروز عفونت‌ها را آسان تر کنند.
    ضربه یا آسیب به مقعد و راست روده می‌تواند منجر به تشکیل فیستول جدید شود.
    برخی از افراد ممکن است به دلیل ساختار ژنتیکی خود مستعد ابتلا به این عارضه باشند و احتمال عود را برای آنها بیشتر می‌کند.
    مصرف غذاهای حاوی قند، چربی و غذاهای فرآوری شده می‌تواند در عود فیستول نقش داشته باشد.


    Tuesday, November 21, 2023

    درمان عفونت آبسه و فیستول مقعدی




    فیستول مقعد ضایعاتی هستند که به صورت روزنه‌ای در کانال مقعد و انتهای دیگر آن معمولا در سطح پوست پری مقعد ظاهر می‌شوند. در اکثر موارد چرک و خون از این سوراخ کوچک نشت می‌کند. فیستول مقعدی اغلب بر اثر عفونت در ناحیه مقعدی یا برخی بیماری‌های التهابی روده ایجاد می‌شود. اکثر فیستول‌ها معمولا قسمت داخلی کانال مقعد را به پرینه متصل می‌کنند.

    فیستول ها بر اساس محل قرارگیری و ارتباط با عضلات اسفنکتر طبقه بندی می شوند. 5 نوع فیستول مقعدی وجود دارد، اما شایع ترین آنها عبارتند از: فیستول سطحی، بین اسفنکتریک و ترانس اسفنکتریک.

    آبسه چیست؟

    آبسه مقعدی حفره‌ای آلوده و پر از چرک در نزدیکی مقعد یا راست روده است. در نیمی از بیماران مبتلا به آبسه، فیستول مقعدی رخ می‌دهد که تونلی زیر پوست است که غدد عفونی را به آبسه متصل می کند.
    آبسه می‌تواند دردناک باشد و بطور کلی تخلیه عفونت با برش و جراحی توصیه می‌شود.
    علائم و عوامل خطر آبسه و فیستول مقعدی چیست؟
    علائمی که نشان می‌دهد ممکن است آبسه مقعدی یا فیستول داشته باشید عبارتند از:درد رکتوم
    تورم رکتوم
    قرمزی در ناحیه مقعد
    تب
    خونریزی از رکتوم

    در فیستول این علائم در هنگام اجابت مزاج افزایش می‌یابد. فیستول همچنین می‌تواند با نشت‌های سروزی و چرکی از طریق سوراخ خارجی نزدیک مقعد ظاهر شود و باعث خستگی، درد لگن و تب شود.
    آبسه مقعد عموماً در اثر نوعی عفونت یا آسیب به ناحیه مقعد ایجاد می‌شود و تجربه موارد زیر می‌تواند نشان دهنده آبسه مقعدی باشد:
    غدد مقعدی آلوده یا مسدود شده است
    شقاق مقعد
    بیماری‌های مقاربتی

    عوامل خطر ایجاد آبسه مقعدی عبارتند از:

    بیماری کرون
    کولیت زخمی
    دیورتیکولیت
    دیابت
    رابطه مقعدی

    آبسه و فیستول مقعد چگونه درمان می‌شود؟

    آبسه‌های کوچک و سطحی را می‌توان توسط جراح کولورکتال در مطب و تنها با استفاده از بی حس کننده موضعی تخلیه کرد. موارد بزرگتر ممکن است نیاز به اقامت کوتاه مدت در بیمارستان داشته باشند. گزینه‌های عمل جراحی فیستول عبارتند از:

    برش و تخلیه آبسه: اگر آبسه کوچک باشد پزشک می‌تواند آبسه را در مطب خود با استفاده از یک بی‌حس‌کننده موضعی و یک اسکالپل تخلیه کند. برای این کار پزشک برشی در آبسه ایجاد می‌کند تا چرک و مایع خارج شوند.
    جراحی آبسه: اگر آبسه بزرگ باشد نیاز به عمل جراحی و ایجاد برش برای تخلیه عمقی آبسه است.
    عمل لیزر فیستول: عمل سرپایی فیستول با لیزر در حال حاضر بهترین جایگزین جراحی های سخت ایت عارضه است. قطعا بیهوشی و عمل های پر ریسک که دوران نقاهت طولانی دارند برای بیماران خوشایند نیست و به همین دلیل بسیاری از مبتلایان روش لیزر را انتخاب می کنند.
    فیستولوتومی: روش پرکاربرد عمل فیستول است که در اغلب موارد از آن استفاده می‌شود. در این روش جراحی برش باز در تمام طول بیماری زده می‌شود تا بیماری از داخل به بیرون شروع به ترمیم نماید.
    فلپ پیشرفته اندوآنال: در این روش با کمک گرفتن از بافت های بدن مانند قسمتی از روده، فیستول را ترمیم می‌کنند. این روش اغلب برای بیماری‌های پیچیده تر و یا افراد در معرض خطر بی‌اختیاری مقعدی کاربرد دارد.
    فیستولکتومی: برداشتن کامل کانال و مسیر فیستول است.
    فیستول پلاگین: پلاگین بیولوژیکی بافت انسانی است که معمولاً از روده گرفته می‌شود. .پلاگین مخروطی شکل است که به سوراخ داخلی عارضه بخیه می‌شود، تا بافت جدید در اطراف آن رشد نماید. میزان موفقیت این عمل فیستول 80% گزارش شده است.

    آیا جراحی فیستول و آبسه عوارضی دارد؟

    در زیر مهم‌ترین پیامدهای منفی جراحی فیستول یا عوارض جانبی عمل فیستول آورده شده است:بی اختیاری روده‌ها: عضلات اسفنکتر مقعد ممکن است در نتیجه جراحی فیستول مقعد آسیب ببینند. این عضلات اسفنکتر اطراف مقعد سفت می‌شوند تا حرکات روده را کنترل کنند. وقتی ماهیچه‌ها آسیب می‌بینند، قدرت آنها مختل می‌شود و بی اختیاری اتفاق می‌افتد.
    عفونت: خطر عفونت همیشه در هر جراحی وجود دارد، اما در عمل فیستول به دلیل حساسیت ناحیه احتمال آن بیشتر است.
    عود فیستول: عود فیستول یک واقعیت پذیرفته شده در جراحی مدرن است. خصوصا در فیستول‌های مقعدی بالا و فیستول‌های پیچیده با چندین مسیر.

    تفاوت آبسه و فیستول مقعد چیست؟

    اغلب، آبسه و فیستول پری آنال دو مرحله متفاوت از یک بیماری هستند. آبسه مرحله حاد عفونت است که از غدد کانال مقعد شروع می‌شود. فیستول در عوض فرآیند عفونی است که مزمن می‌شود و اغلب 4-6 هفته پس از تخلیه چرک ایجاد می‌شود.

    بنابراین، شروع فیستول مقعدی با عوامل مشابهی منعکس می‌شود که می‌تواند باعث شروع آبسه مقعدی شود، از جمله:

    اختلالات التهابی روده
    سیستم ایمنی ضعیف شده
    زخم مقعد
    بیماری های مقاربتی
    عوارض بعد از عمل
    سرطان رکتوم
    این اختلال همچنین می‌تواند از یک شقاق مقعدی ناشی شود که به دلیل عدم درمان عفونی شده و به فیستول تبدیل می‌شود.



    Sunday, November 19, 2023

    کار واژن چیست؟ آناتومی، بیماری‌ها و ترشحات واژن

    واژن چیست؟

    واژن لوله‌ یا کانالی بین قسمت خارجی دستگاه تناسلی زنان و دهانه رحم است. می‌توان گفت واژن مهم‌ترین عضو در رابطه جنسی، بارداری، قاعدگی و زایمان است. خون قاعدگی در طول دوره شما و نوزادان در هنگام تولد از آن خارج می‌شوند. همچنین برقراری رابطه جنسی و عبور اسپرم‌ها به داخل رحم از طریق مهبل انجام می‌شود.

    آناتومی واژن

    آناتومی و ساختار واژن کاملا ارتجاعی و عضلانی است و دیواره‌های آن از چین‌های زیادی تشکیل شده است. همه این چین‌ها به واژن اجازه می‌دهند که وقتی فشار به طرفین وارد می‌شود (مانند زمانی که سر نوزاد از آن عبور می‌کند) مانند آکاردئون کشیده و منبسط شود. همچنین ساختار کشسانی آن به شما این امکان را می‌دهد که لذت جنسی را تجربه کنید.

    ترشحات از طریق دیواره‌ها آزاد می‌شوند تا ناحیه را خصوصا هنگام برانگیختگی جنسی مرطوب نگه دارند. دیواره مهبل همچنین قادر به جذب برخی از مواد مانند داروها، کرم‌های هورمونی یا داروهای ضد بارداری است.
    بخش‌های داخلی و خارجی واژن

    واژن (vagina) فقط یک عضو مهم از اندام تناسلی زنان است و استفاده از آن برای تمام قسمت‌ها یک اشتباه رایج است. قسمت داخلی واژن از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

    غدد بارتولن: غدد بارتولن دو غده کوچک زیر پوستی، نزدیک دهانه واژن شما هستند. وقتی تحریک می‌شوید، این غدد مایعی را آزاد می‌کنند که ناحیه تناسلی خارجی شما را مرطوب می‌کند.

    دهانه یا دهلیز: لوله واژن که از بخش خارجی اندام تناسلی زنان تا دهانه رحم ادامه دارد، به شکل یک سوراخ در بخش خارجی قابل مشاهده است. این سوراخ دقیقا در قسمت پایین لابیای مینور و مابین مجرای ادرار و مقعد قرار دارد و به آن دهلیز یا دهانه واژن گفته می‌شود. هر چیزی که وارد مهبل شما می‌شود یا از آن خارج می‌شود، باید از دهانه یا دهلیز عبور کند. از جمله آلت تناسلی، خون قاعدگی، نوزاد، تامپون‌ها، اسباب بازی‌های جنسی و غیره.

    غدد اسکین (Skene): این غدد که به آن‌ها پارایورترال یا غدد پروستات زنانه نیز می‌گویند، در دو طرف دهانه مجرای ادرار شما قرار دارند. آن‌ها هم در طول انزال زنانه ترشحاتی را آزاد می‌کنند.

    پرده بکارت: پرده بکارت معمولا یک تکه بافت حلقه‌ای شکل است که دهانه واژن شما را احاطه کرده و معمولا فقط در قسمت پایین دهانه واژن شما قرار دارد.

    دهانه رحم: دهانه رحم بخشی است که درست بین واژن و رحم شما قرار دارد و شبیه یک دونات با یک سوراخ کوچک در وسط است. این سوراخ رحم و مهبل شما را به هم متصل می‌کند و باعث می‌شود خون قاعدگی خارج شود و اسپرم وارد شود.

    اگر انگشتان، آلت تناسلی یا اسباب‌بازی جنسی را وارد مهبل کنید، معمولاً می‌توانید دهانه رحم خود را در انتهای آن احساس کنید. دهانه رحم شما واژن را از بقیه بدن شما جدا می‌کند، بنابراین چیزهایی مانند تامپون یا سایر اشیاء نمی‌توانند از آن عبور کنند.

    سایر ارگان‌های داخلی دستگاه تناسلی زنانه شامل رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها است که توضیح آن‌ها در این مقاله نمی‌گنجد.

    بخش خارجی اندام تناسلی زنانه که بیرون از واژن قرار دارد، فرج نامیده می‌شود. فرج از بخش‌های زیر تشکیل شده است:

    لابیا ماژور: لبه‌های بیرونی و بزرگتر اطراف واژن با نام لابیا ماژور شناخته می‌شود. لابیا یک لایه محافظ چربی است که توسط پوست و مو پوشانده شده و از ورودی مهبل محافظت می‌کند.

    لابیا مینور: لایه محافظتی دوم است که از کلیتوریس شروع شده وتا دهانه واژن ادامه دارد.

    کلیتوریس: تکه کوچک کلیتوریس که از بیرون قابل مشاهده است دقیقا در نوک لابیا داخلی قرار دارد. کلیتوریس با 8000 پایانه عصبی بسیار حساس است و برای بسیاری، تحریک آن بهترین راه برای رسیدن به ارگاسم است.

    مجرای ادرار: این منفذ کوچک، جایی که ادرار خارج می شود، درست زیر کلیتوریس است. دیدن آن سخت است و واقعاً نمی‌توانید چیزی را در آنجا احساس کنید.
    ترشحات واژن با عکس

    رنگ و بافت ترشحات واژن معمولا با چرخه ماهانه شما تغییر می‌کند. در زمان‌های تحریک جنسی، تخمک‌گذاری و شیردهی ترشحات کمی غلیظ‌‌ تر است.

    داشتن ترشحات شفاف و سفید رنگ اغلب طبیعی هستند. اگر ترشحات مایل به زرد تیره، سبز، قهوه ای خاکستری مشاهده می‌کنید یا این ترشحات بیشتر از حد معمول است، ممکن است نیاز به بررسی‌های پزشکی داشته باشد.
    عفونت‌ها و بیماری‌های واژن

    انواع مختلفی از مشکلات واژن وجود دارد که می‌تواند در طول زندگی یک زن ایجاد شود. برخی بیماری‌های مقاربتی واژن، می‌توانند از نظر علائم شدیدتر از سایر مشکلات، مانند عفونت‌های قارچی باشند. تا انتهای مقاله همراه ما باشید تا با انواع بیماری‌ها و مشکلات مهبل آشنا شوید:
    کیست‌های واژن

    انواع گوناگونی از برجستگی‌ها و کیست‌ها در ناحیه واژن وجود دارند اما فقط برخی از آن‌ها نیاز به درمان دارند:

    کیست مجرای گارتنر: این نوع کیست‌ها ممکن است در مجرایی که هنگام رشد کودک شکل می‌گیرد، ایجاد شوند. اگر این مجرا پس از تولد از بین نرود، احتمال دارد کیست در مراحل بعدی زندگی ایجاد شود.

    کیست‌های انکلوژن: به عنوان شایع‌ترین نوع کیست واژن شناخته می‌شوند و ممکن است به دلیل آسیب به دیواره‌های مهبل در طول زایمان یا بعد از جراحی ایجاد شوند.

    کیست بارتولن: این نوع کیست زمانی ایجاد می‌شود که غدد مسدود شده و مایع یا چرک داخل آن‎‌ها جمع شود. در این صورت توده‌ای در یکی از غدد بارتولن بوجود می‌آید. این غدد در هر دو طرف دهانه مهبل یافت می‌شوند.

    سیستوسل و رکتوسل: برآمدگی‌هایی در دیواره واژن از مثانه زیرین یا راست روده هستند. این زمانی اتفاق می‌افتد که عضلات و عصب‌های این ناحیه ضعیف می‌شوند که بیشتر به دلیل زایمان است. اینها واقعاً کیست نیستند، اما مانند توده‌های کیستیک در مهبل به نظر می‌رسند.

    آندومتریوز: ممکن است به صورت کیست‌های کوچک در واژن ظاهر شود اما چندان شایع نیست.