علت جوش در واژن چیست؟
جوش تناسلی سر سفید در زنان و مردان (آکنه)

با اینکه هموروئید یک مشکل شایع است و حدود ۵۰ درصد افراد به آن مبتلا میشوند، اما تشخیص آن باید حتما توسط پزشک انجام شود. زیرا مردم به دلیل عدم آگاهی و شناخت کافی از سایر بیماریها، هرگونه علائم غیر طبیعی در ناحیه مقعد را به بواسیر نسبت میدهند.
بیماران معمولا با علائمی مثل خارش در ناحیه مقعد، خونریزی و لمس گوشت اضافه به ما مراجعه میکنند و اولین حدس آنها ابتلا به بواسیر یا هموروئید است.
همچنین خوددرمانی با روشهای خانگی یا پمادهای موضعی نظیر آنتی هموروئید، اولین اقدام آنهاست. اما لازم است بدانید که “بواسیر پیشرفته” با این روشها از بین نمیرود و گاهی ممکن است بدتر شود. حتی ممکن است شما بواسیر نداشته باشید و کاری که خودسرانه برای درمان این مشکل انجام میدهید، احتمالاً شرایط را بدتر میکند.
همه انسانها به طور معمول هموروئید دارند. آنها فقط زمانی مشکل ساز میشوند که متورم و تحریک شوند. بیشتر اوقات، شما خودتان نمیتوانید بواسیر را تشخیص دهید و پزشک باید شما را معاینه کند.
التهاب و پارگی در عروق ناحیه مقعد با نام بیماری بواسیر یا هموروئید شناخته میشود که یکی از علائم آن خارش مقعدی است. بواسیر علائم دیگری مثل خونریزی، درد، بیرون زدگی و غیره هم ایجاد میکند.
هموروئید وریدهای متورم و ملتهبی هستند که در اطراف مقعد فرد (دریچه ای که مدفوع از بدن خارج میشود) یا در پایین رکتوم (انتهای پایین روده بزرگ که به مقعد منتهی میشود) ایجاد میشوند.
خارش مقعد یک علامت نسبتاً شایع است که علاوه بر هموروئید، با سایر بیماریهای مقعدی و پوستی (مانند شقاق، پسوریازیس یا عفونت قارچی) هم میتواند بروز پیدا کند. احساس خارش یک نشانه طبیعی از پاسخ التهابی بدن است و بخشی از چگونگی خلاص شدن بدن از محرکهایی است که ممکن است خطرناک باشند.
در مورد هموروئید خارش دار، خارش مقعد تنها یکی از علائمی است که به طور مشابه از تورم زمینهای ناشی می شود. با این حال، از آنجایی که خارش همیشه یک علامت نیست، چندین دلیل ممکن برای وجود آن وجود دارد:
اصطکاک: هنگامی که اصطکاک با بواسیر از قبل متورم شده ایجاد شود، ممکن است باعث تحریک بیشتر شود. نمونههایی از منابع اصطکاک عبارتند استفاده زیاد از دستمال توالت، لباس زیر نامناسب و غیره.
مدفوع: بدیهی است که وجود هموروئید دیگر عملکردهای طبیعی بدن مانند اجابت مزاج را متوقف نمیکند. باکتریها و سایر مواد موجود در مدفوع میتوانند بواسیر را تحریک کرده و باعث خارش شوند. این میتواند با زور زدن در هنگام یبوست یا با اجابت مزاج بیش از حد به دلیل اسهال تشدید شود.
مخاط: هموروئید داخلی و خارجی میتواند تولید مخاط و ترشحات را در مقعد افزایش دهد که ممکن است به بیرون نشت کند. مرطوب شدن مقعد یکی دیگر از عوامل ایجاد خارش در مقعد است.
راههای مختلفی برای تسکین خارش هموروئیدی به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی کلی وجود دارد. این شامل:
بهداشت خوب: پس از اجابت مزاج، به آرامی با یک پارچه یا دستمال مرطوب کودک بدون عطر ناحیه را به آرامی تمیز کنید. همچنین همیشه مقعد را خشک نگه دارید.
از صابون و شویندههای معطر استفاده نکنید: صابونهای معطر یا رنگ شده، بمبهای حمام، ژلهای دوش، دستمال مرطوب بچه و لوسیون های پوستی میتوانند پوست را تحریک کنند و باید از مصرف آنها اجتناب شود.
هیدروکورتیزون: این یک کرم استروئیدی کم قدرت است که التهاب و خارش هموروئید را تسکین میدهد و به کوچک شدن آن کمک میکند. اینها بدون نسخه با قدرت ۱% تا ۲.۵% در دسترس هستند.
مسکنهای خوراکی: مسکنهای بدون نسخه مانند تایلنول (استامینوفن) و ادویل (ایبوپروفن) میتوانند خارش و درد مقعد را برای مدت کوتاهی تسکین دهند.
کرمهای بیحس کننده: این کرمها شامل بیحسکنندههای بدون نسخه مانند لیدوکائین، زایلوکائین، دیبوکائین و بنزوکائین هستند.
حمام سیتز: این شامل در یک لگن حمام پر با چند اینچ آب است. حمام ۲۰ دقیقهای منظم میتواند به تسکین خارش و سوزش کمک کند. سپس پوست را با یک حوله نرم خشک کنید.
نرم کننده های مدفوع: این محصولات بدون نسخه، تحریک ناشی از دفع مدفوع را کاهش میدهند. همچنین به عنوان ملین نرم کننده نیز شناخته میشود.
اکسید روی: این یک کرم، پماد یا خمیر دارویی است که بدون نسخه به فروش میرسد و به تسکین سوزش و خارش پوست کمک میکند.
آلوئه ورا: ژل یا کرم آلوئه ورا تسکین دهنده است و در صورت وجود خشکی یا سوزش پوست میتواند مفید باشد.
فیستول به معنی ایجاد یک تونل غیر طبیعی بین دو عضو بدن (مانند روده و مقعد) است. در فیستول مقعدی، یک تونل بین کانال مقعدی در انتهای کولون و پوست اطراف مقعد ایجاد میشود.
اکثر فیستولهای مقعدی پس از آبسه مقعدی ایجاد می شوند که به درستی بهبود نیافته یا تخلیه نشده است. هنگامی که غدد کوچک داخل مقعد مسدود می شوند، آبسه های مقعدی می توانند ایجاد شوند. این می تواند باعث عفونت و ایجاد آبسه شود. برخی موارد می توانند احتمال ابتلا به آبسه مقعدی یا فیستول مقعدی را افزایش دهند. این شامل:
در صورتی که کولیت اولسراتیو داشته باشید و برای تشکیل کیسه ایلیو مقعدی تحت عمل جراحی قرار گرفته اید، فیستول مقعدی به ندرت ممکن است رخ دهد. از هر ۲ تا ۴ نفر، یک نفر دچار فیستول مقعدی میشود.
حدود یک سوم از افراد مبتلا به بیماری کرون در مقطعی از زندگی خود دچار فیستول می شوند و حدود ۳ درصد از افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو به فیستول مبتلا میشوند.
فیستول مقعدی می تواند یک تونل منفرد (فیستول ساده) یا منشعب به چندین تونل (فیستول پیچیده) باشد. برخی از فیستول ها ممکن است از طریق ماهیچه های کف بدن شما ایجاد شود که می تواند مسئول کنترل روده شما باشد.
فیستول های مقعدی بسته به محل قرارگیری آنها در ارتباط با قسمت هایی از اسفنکتر مقعدی (عضله ای که حرکات روده ما را کنترل می کند) نام های مختلفی داده می شود. اینها هستند:
اگر علائمی دارید که به نظر میرسد فیستول مقعدی است، پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص برای بیماریهای روده بزرگ و رکتوم ارجاع دهد. متخصص در مورد علائم و سابقه سلامتی شما سوال خواهد کرد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال شکاف فیستول در نزدیکی دهانه مقعد شما خواهد بود. آنها ممکن است روی ناحیه مورد نظر فشار بیاورند تا ببینند آیا درد دارد یا خیر و آیا چرک خارج می شود. گاهی اوقات، شما باید تحت بیهوشی یک معاینه ویژه داشته باشید تا ارائه دهنده بتواند بدون ایجاد درد، اطلاعات بیشتری به دست آورد. ممکن است از روش های مختلفی برای کمک به تشخیص استفاده شود. این شامل:
جراحی و لیزر تنها راه های تخلیه عفونت فیستول هستند و نکته حائز اهمیت برای بیماران، هزینه درمان فیستول با لیزر و جراحی است که برای اطلاعات بیشتر در این مورد میتوانید به این سایت مراجعه کنید
شقاق مقعدی یک بیماری مقعدی دردناک است که علاوه بر بزرگسالان، در کودکان و نوزادان هم شایع است. شقاق یا فیشر معمولا بر اثر عبور مدفوع سفت ایجاد میشود که باعث پاره شدن پوشش ظریف مقعد و ایجاد زخم میشود. پارگی به این معنی است که اجابت مزاج بسیار دردناک میشود، کودک ممکن است جیغ بزند، از مدفوع کردن پرهیز کند و همچنین ممکن است خون روی مدفوع یا دستمال توالت دیده شود.
تکرار شدن چرخه یبوست و ایجاد زخمهای مکرر باعث بروز بیماری شقاق یا فیشر مزمن میشود. برای شکستن این چرخه، نرم کردن مدفوع و اطمینان از منظم بودن اجابت مزاج بسیار مهم است. مدفوع نرم و منظم معمولاً باعث بهبودی شقاق میشود. این بیماری در بسیاری از افراد عود کننده است. بنابراین بسیار مهم است که درمان متوقف نشود و مراقبتهای لازم انجام شود.
کودکانی که به شقاق مقعدی مبتلا میشوند، اغلب یبوست دارند. یبوست زمانی اتفاق میافتد که کودک کمتر از حد معمول مدفوع میکند، به طوری که قسمت پایینی روده پر از مدفوع شده و بیش از حد کشیده میشود. این امر میتواند برای کودک در دانستن زمان اجابت مزاج مشکل ایجاد کند و میتواند منجر به نشتی مدفوع از مقعد و در نتیجه کثیفی شود. مدفوع نیز ممکن است سفت باشد.
توجه به نشانههای شقاق در کودکان اهمیت زیادی دارد، زیرا در صورت عدم درمان زخم میتواند گسترش یابد و به همین نسبت درد و بی قراری کودک نیز افزایش خواهد یافت.
همچنین این بیماری را نمیتوان کشنده معرفی نمود، ولی در صورت عدم درمان میتواند منجر به کم خونی شده و مشکلات بعدی را به همراه آورد. پس لازم است به علائم کودک و بی قراریهای او توجه کنید. مشاهده عکس شقاق مقعدی میتواند به شما در تشخیص این بیماری کمک کند. برخی از نشانههای شقاق در کودکان به این شرح است:
به طور کلی زمانی که میزان فشار وارده به مقعد افزایش پیدا کند، چنین زخمی در مقعد ایجاد می شود. اما مهمترین عامل در بروز بیماری شقاق، ابتلا به یبوست مزمن است. از سایر علل ابتلا به این بیماری می توانیم به این موارد اشاره کنیم :
برای درمان شقاق در کودکان و بزرگسالان راههای زیادی وجود دارد که با توجه شدت بیماری و همچنین سن و شرایط فرد بهترین درمان توسط پزشک تجویز میشود. درمانهای رایج شقاق در کودکان به شرح زیر است:
ممکن است برای کودک شما داروهایی مانند مسکنها، نرم کنندههای مدفوع یا ملینها تجویز شود. هنگام دادن هر یک از این داروها به کودک، تمام دستورالعملها را دنبال کنید. بدون اینکه ابتدا با پزشک معالجتان صحبت کنید، به کودک خود داروهای بدون نسخه ندهید. در صورت نیاز ممکن است داروهای دیگری نیز تجویز شود. در موارد نادر، ممکن است به درمان دیگری برای بیماریهای زمینهای نیاز باشد.
برای کمک به کاهش یبوست، ممکن است به شما گفته شود:
هر کودکی به دوز متفاوتی از ملین نیاز دارد. مقدار صحیح برای کودک دوزی است که مدفوع نرم و منظمی تولید کند. ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد تا دوز صحیح برای هر کودک مشخص شود.
نوع و مقدار مصرفی داروهای ملین باید توسط پزشک تجویز شود و به هیچ عنوان مصرف داروهای ملین بدون تجویز برای کودکان توصیه نمیشود.
منبع: تکنا